Mantelzorger: een rol die je vaak pas achteraf herkent

Over zorgen voor elkaar in een samenleving die steeds meer van ons vraagt.

Sanne (42) brengt elke vrijdag eten naar haar buurvrouw mevrouw Jansen (84)

Ze doet ook de boodschappen, plant ziekenhuisbezoeken in en helpt met administratie. ‘Het stelt niet zoveel voor,’ zegt ze. ‘Dat doe je toch voor elkaar?’ Wat Sanne niet beseft: ze is mantelzorger. Veel mensen herkennen zichzelf niet in die term. Zorgen voor een ander voelt vaak als vanzelfsprekend: voor je ouders, je buurman, een vriend. Toch ben je mantelzorger zodra je langdurig en onbetaald voor iemand zorgt. En dat kan soms behoorlijk intensief zijn.

Zorgen voor elkaar wordt steeds meer de norm

Dat komt omdat in onze samenleving steeds vaker een beroep wordt gedaan op de omgeving. De zorg verschuift van de overheid naar de samenleving. Noaberschap (zorgen voor je naaste) en wijkgericht samenwerken worden belangrijker. Het idee: samen red je het wel. Maar wat als je je overbelast voelt? Of als de zorg uit de hand loopt?

Soms kan mantelzorg omslaan in overbelasting of zelfs ontspoorde zorg

Bijvoorbeeld door frustratie, vermoeidheid of gebrek aan steun. Dit kan leiden tot onveilige situaties voor de mantelzorger én degene die zorg ontvangt.

Mantelzorg is waardevol, maar je hoeft het niet alleen te doen

Herken jij jezelf of een ander in dit verhaal? Neem contact op met Stip: 0578 - 69 94 99. Zij luisteren, denken mee en wijzen je de weg naar ondersteuning.